بعد از کلی تاخیر... باالاخره اومدیم
سلام ریحانه مادر...الهی فدات بشم ماشااله هر چی بزرگتر میشی وقت بیشتری باید واست بزارم جوجو کوچولوی مامان خیلی وقت بود به وبلاگت سر نزدم معذرت میخوام از همه نی نی وبلاگی ها... مادر فدای شیرین کاریات بشه تو این مدت هر چی جلوتر رفتی با مزه تر و نازتر شدی عسلم... یکی از کارات اینه که جدیدآ صبح زود بیدار میشی و بست میشینی بالای سرم و با دستای نازو کوچولوت منو میزنی تابیدارم کنی. ماشااله دندوناتم رسیدن به٧ تا ..٤تا بالا و ٣ تا پایین که مثل دونه های برنج می مونن. وقتی هم میخوایم غذا بخوریم که دیگه نگو و نپرس باید حتما یه قاشق بدیم دست خودت تا کل سفره رو بریزی به هم مادر خیلی کارای بامزه کردی که الان تو ذهنم نی...
